Για να αρχίσουμε ανάποδα και κάπως σουρρεαλιστικά, ας πούμε ότι αυτό το ερώτημα έχει ήδη απαντηθεί, ήδη πριν γεννηθούν οι πιο πολλοί που διαβάζουν το παρόν κείμενο, για να μην πω όλοι. Ποιό είναι το ερώτημα; Υπονοείται το γιατί ζούμε, τί νόημα έχει η ύπαρξή μας, αν έχει ούτως ή άλλως, τί είναι η ζωή και τα λοιπά. Τα λοιπά είναι το σύμπαν και γενικά όλα, για να μην παρεξηγηθώ.
Ο συγγραφέας Douglas Adams έχει γράψει το εμπνευσμένο μπεστ σέλλερ "The Hitchhiker's Guide To The Galaxy" (Γυρίστε τον γαλαξία με ωτοστόπ), το οποίο έγινε ραδιοφωνική σειρά και ταινία. Πρόκειται για κωμική επιστημονική φαντασία, με πλήθος καυστικών σχολίων για την ανθρωπότητα, τον πολιτισμό, τα πολιτικά συστήματα, και ω ναι, τη στάση του κάθενός σε όλο αυτό το εξωφρενικά διαχρονικό φαινόμενο. Κάποιοι είπαν ότι για να το γράψει πρέπει να είχε κάνει πολλά ναρκωτικά ή πολλή ψυχανάλυση. Οι κακές γλώσσες λένε ότι έκανε και τα δύο, αλλά ως γνωστόν οι κακές γλώσσες δεν είναι καλός σύμβουλος και συνήθως η μοίρα τους είναι να πεθαίνουν δαγκωμένες από περιβάλλοντα δόντια.
Τέλος πάντων, κάποια στιγμή στην υπόθεση δημιουργείται ένας υπερυπολογιστής, το τελειότερο δημιούργημα όλων των εποχών. Μέσα του έχει συσσωρευτεί όλη η ανθρώπινη σοφία και γνώση, η οποία σε συνδυασμό με την υπέρμετρη υπολογιστική του δεινότητα, υποτίθεται τού δίνουν τη δυνατότητα να παρέχει απαντήσεις για τα πάντα και κυρίως την απάντηση στην υπέρτατη ερώτηση, την ερώτηση των ερωτήσεων για τη ζωή, το σύμπαν, για όλα (to life, the universe and everything). Ο υπολογιστής - με τη γυναικεία φωνή παρακαλώ - στην αρχή δεν αντιλαμβάνεται την ερώτηση, η οποία μεταξύ μας δαρβινικά είναι άκυρη, υπαρξιακά όμως καίρια, οπότε σημειώσατε Χ. Αφού την ξανακούει από τις δίδυμες ηρωίδες, ζητάει 7,5 εκατομμύρια χρόνια για να βρει την απάντηση. Το ραντεβού κλείνεται και μετά από αυτά τα χρόνια ο υπολογιστής απαντά: Η απάντηση στο ερώτημά σας είναι 42.
Δε θα σχολιάσουμε εδώ την απάντηση, η οποία εμπίπτει εντός των ορίων της τέχνης υπό το πρίσμα του σουρρεαλισμού, αλλά είναι ενδιαφέρον, ότι μια μεστή απάντηση υπάρχει, επίσης υπό το φως του σουρρεαλισμού. Ο Εμπειρίκος το 1939, στη συλλογή "Υψικάμινος" είναι σαφής. Αναρωτιέται κανείς αν είναι τυχαίο το γεγονός ότι για να διατυπωθεί με έναν τέτοιο τρόπο η απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα, χρειάστηκε να συγκεντρωθούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις και συνθήκες. Η απάντηση γράφεται στην ελληνική γλώσσα, από έναν σουρρεαλιστή ποιητή, που είναι και ψυχαναλυτής, στο Μεσοπόλεμο.
Όσον αφορά το περιεχόμενο της θέσης του, έχω την αίσθηση πως αυτοί που πραγματικά θα την κατανοήσουν θα ανακουφιστούν. Εκείνοι που δε θα την καταλάβουν αλλά θα προσπαθήσουν και εκείνοι που θα καταλάβουν τα μισά από αυτά είναι αυτοί που θα παλέψουν πραγματικά. Οι πιο επικίνδυνοι όπως πάντα είναι αυτοί που θα νομίσουν ότι την κατάλαβαν, ενώ δε θα έχουν αντιληφθεί το πραγματικό νόημα, κάτι που δείχνει ότι η άγνοια είναι περισσότερο περίπλοκη έννοια, εκτός από στοιχείο μακαριότητας των πτωχών τω πνεύματι και αριστούργημα του Κούντερα.
Καλή ανάγνωση.
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ - Ανδρέας Εμπειρίκος 1939.
Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια. Yπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ' αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους. Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη. Σκοπός της ζωής μας είναι η ατελεύτητη μάζα μας. Σκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας και της κάθε μας ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρχόντων. Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμένον δέρας της υπάρξεώς μας.
To απόσπασμα από την ταινία:
