Το φινάλε μιας τρυφερά βαθιάς ταινίας. Ελληνικός τίτλος ''Ολομόναχοι μαζί''. Όσοι την έχουν δει, ξέρουν. Οι υπόλοιποι καλό είναι να τη δουν με παρέα. Τραγουδάει η Νατάσα Άτλας. Η φράση στο τέλος είναι ένα πανανθρώπινο ερώτημα που ευτυχώς παραμένει αναπάντητο και καθόλου τυχαία ακολουθεί τη νίκη του έρωτα επί της βαρύτητας, ό,τι κι αν αυτή σημαίνει (προσέξτε τη ζυγαριά).
Ο Ιπτάμενος "Ψ" πετάει πάνω από την Αθήνα και μοιράζεται σκέψεις, εικόνες, ήχους και συναισθήματα. Προσπαθεί αυτά που γράφει να είναι κατά το δυνατόν διαχρονικά και να μην αναφέρονται μόνο στις συγκεκριμένες χρονικές στιγμές που περιγράφουν, οπότε οποιοδήποτε σχόλιο ή άλλη σκέψη είναι ευπρόσδεκτα για όλα τα κείμενα, ανεξάρτητα από το πότε δημοσιεύτηκαν. Επειδή διαπιστώνει ότι μιλάει για τον εαυτό του στο γ' ενικό πρόσωπο, θα σταματήσει τώρα για να το σκεφτεί και αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου