Αμφιθέατρο αμφισημίας.



     Στο γεμάτο αμφιθέατρο κάθεσαι δίπλα μου. Ένας - ένας έρχονται να ακούσουν τη διάλεξη οι σημαίνοντες. Σημαινομένων αγνώστων.

                                      

     Για κάθε ένα τους με ρωτάς. Αυτός ποιός είναι. Ο άλλος ποιός; Κι εγώ απαντώ. Και απαντώ. Και σου λέω ονόματα, πρόσωπα, ιδιότητες. Σαν παιδικό παιχνίδι να γεμίζω τα χαρτιά της μνήμης σου. Του καθενός τα πού και τα γιατί. Τα αφού τα άφησα για διάλεξη ξεχωριστή. Σήμερα ξεδιψώ τη δική σου γλώσσα.

                                          

     Όλα σού τα απάντησα. Ακολούθησα πιστά τις εναλλαγές των προσώπων. Όλα τα κύματα ανθρώπων και ερωτήσεων τα κατάπια. Όλα, εκτός απο ένα. Το πιο δύσκολο. Για έναν μόνο δεν ήξερα να σου πω ποιός είναι. Τον μόνο, για τον οποίο ευτυχώς δεν ρώτησες. Για εμένα δεν ήξερα, Ευερίνα.