Προσθαλάσσωση.

                                                           
Θα ρίξω πάλι τα μαύρα

τα ματια μου

πίσω εκεί, στη θάλασσα

να προσπαθήσω, υφάλμυρος,

να γίνω.


Νερό με τίμημα το αλάτι.

Με ρίχνει η απαρτίωσή τους,

κουβέντα δε σηκώνει η άνωση.


Πάνω στα πλοία οι σκέψεις

πέρα - δώθε θα 'ναι, να κοιτάζουν

μόνο ό,τι χρειάζονται.

Λίγο από μπλε, πολύ από βαθύ.


Χρώμα μπορεί να ονομαστεί ή επαφή

η πρώτη πτώση.

Κάτι σαν λύπη η εμβάθυνση.


Μέσα της τα καράβια να βουλιάζω,
τα αφόρητά μου,
σιωπηλός στο βυθό ρητά θα ξαναγίνω

ελεύθερος.