Πολλές φορές τις νύχτες, ιδιαίτερα τις ανατριχιαστικά αθόρυβες, ψυχρές νύχτες της πόλης, βγαίνω από το κορμί μου και βυθίζομαι σε μια άυλη θάλασσα φορώντας ένα βαρύ ονειρικό σκάφανδρο. Κατεβαίνοντας αντιλαμβάνομαι ότι ίπταμαι και περιπλανιέμαι πάνω από τις βαριές σκιές και τους σκοτεινούς όγκους των κτιρίων ενός ακατοίκητου, απόκοσμου πεδίου. Το πεδίο αυτό φαίνεται ότι δεν το αντέχω και νιώθω σαν να ακούω μια αχνή σειρήνα πυροσβεστικού οχήματος να πλησιάζει από την επιφάνεια της συνείδησης. Ο ήχος της σειρήνας βαθμιαία δυναμώνει, η σταματημένη μου αναπνοή κάνει την καρδιά μου να χτυπιέται στο κλουβί της και σταδιακά δηλητηριάζομαι. Παίρνω ανάσα και ανοίγω τα μάτια. Ξυπνάω για να σε βρω δίπλα μου. Είμαι μόνος.
Madrugada: Sirens.
"Oh, listen... the world is awake".
"Oh, listen... the world is awake".
2 σχόλια:
Σειρήνες ή Δαίμονές? oh yes,"the world is awake" i hear it,i feel it,so it must be!
Με τόσα ανώνυμα σχόλια σκέφτομαι πολύ σοβαρά να αναρτώ κομμάτια και απο τους Godspeed you!Black Emperor. Αυτό θα πω μόνο και θα σιωπήσω προς το παρόν.
Δημοσίευση σχολίου