Υποκειμενικό βίωμα ελευθερίας.

                                   
Την ώρα 
που ήταν άδειος       ο ουρανός 
                      από τα σύννεφα

το λεπτό 
που πλημμύριζαν τον ορίζοντα
κι αργά ανέβαιναν       τα γιατί

τη στιγμή 
που κατάλαβες πως στα χέρια 
κρατάς            την ανάσα σου

περπατούσες        
                                    κι είδες 

τα μάτια σου εκεί πάνω
άχρωμα και ζεστά

να κοιτάζουν ορθάνοιχτα
απεγνωσμένα  και  πιστά
                πνιχτά να φωνάζουν
        ολόκληρα να εκλιπαρούν

                       φυλακίστε μας!

Όμως 
σαν επιτέλους ανοίγει
αντί 
πίσω του να κλείνει
                        λάθος νόμιζες

για πάντα
ένα εμπρός αλλιώτικο
προσφορά   ματωμένη
                      σαφής αναφορά 
                           στο αβέβαιο.

Και μπαίνεις έξω,

                            ίπτασαι πια.



     Κατάρα   η   λύτρωση.
     Εύχεσαι να τσακιστείς.
 





"Skyfeb-11".
                                                        
                                                  
                                                                  

Δεν υπάρχουν σχόλια: