Αυτογνωσία παράξενου ελκυστή.

                                                          

Κατηγορείσαι, Εαυτέ,

γιατί αποδέχτηκες

και χρίστηκες κριτής

σε άνιση μάχη.

Πλήρωσε τα σπασμένα σου
γενναία
κι αποπειράσου, Εγώ,
να εξηγηθείς.



Καλλιέργησα αυτοματικά το εκπεφρασμένο,
πυρηνικό μετόχι ενός παρακειμένου
αλγορίθμου.

Κατ’ επανάληψη, εντούτοις,
δεν υπολόγιζα το δεν
στις εξισώσεις.
Οι διαφορές των φάσεων ήταν κανόνας
στο σύνολο των γραμμικών μου συστημάτων.
Θεώρησα λανθασμένα πως είμαι
παράξενος ελκυστής.

Έγινα φορέας αλυτρωτικής αλύσου

και κοινωνός δυστοπικού ολοκληρώματος.

Σε ευκταία κυκλική επιτάχυνση,
ελκυόμουν, ειρωνικά από ώσεις.
Με έσπρωχναν σε αναπόφευκτη,
τελική σχάση.

Πριν από την επίτευξη
οδυνηρού αναδιπλασιασμού
επήλθε συμπύκνωση,

με λύση αμυνών

από εξωτερικές, μαγνητικές δυνάμεις.

Με υπερυντέλικη αναστροφή
διέκοψα τη διαδικασία.
Επέλεξα τη θέση
εις βάρος του φαντασιωσικού
υπολογισμού ταχύτητας.

Κι αυτό γιατί η θέση είχε,
με θλίψη,
από το πέρας τόσων κύκλων,
αντικειμενοτρόπα πια,
κατακτηθεί.



Υπήρξες αφελής,
νόμισες το μπορείς να ορίζεσαι

από ψευδαίσθηση αυτάρκειας.

Παραγώγα ουτοπικά.

Δεν γίνεται να συγκρουστεί
το λογικό με το παράλογο.
Με άνομη επιφύλαξη μπορεί

μόνο να μπει το ένα στο άλλο.

Από την ένωσή τους,

χαμένα βγαίνουν.

Και τα δυό.

Του μείγματος είναι επιλογή,
φροντίζει το ένα ως προφανές
στο άλλο όμως δίνει το κουμάντο.

Αυτό αν πετύχει,
ίσως απαλλαγείς,

λόγω ελλιπών στοιχείων.

Μα είναι ενεργοβόρο.

Εφ' όσον το αντέξεις,
φορτώνονται αλλού οι κατηγορίες.
Η αποστέρηση εξορίζεται
και γίνεται η απόλαυση

προσωρινά δική σου.

Οριστική απόφαση εκδίδεται
αν τελικά τα βρείτε μεταξύ σας
σε νέα συνεδρίαση.
Εκ των υστέρων,
που θα 'χει η μνήμη αλλοιωθεί.

Ο σαμποτέρ του μυαλού σου
καλό είναι να έχει απολυθεί.
Πανάκριβα όλα αυτά,

προειδοποίησε σωστά τον ψυχισμό.

Όφειλες, όμως, να γνωρίζεις,
ότι για την ικανοποιητική συγκρότηση
του ενόρκου μας σώματος
τίποτα, μα τίποτα,

δεν είναι τσάμπα.

Δηλώνω ένοχος συγκρουσιακής βαρύτητας,

και αθώος βαρυνόντων ελλειμμάτων.