Χρέος ασυντόνιστο.

                                                                                          
Μεγάλωσα μέσα στα χαμόγελα
σαν άρρωστος
με την οικογένεια τη γιαγιά και τον παππού
σε κύκλο γύρω από τις επιτραπέζιες τούρτες των γενεθλίων μου
και άλλες αφθονίες δανεικές
το γέλιο ήταν φωτογραφικό δικαίωμα επιτακτικό




μαυροντυμένες γριές στην αυλή σε άλλο κύκλο 
κάτι απογεύματα στην Κρήτη των παιδικών μου καλοκαιριών
με προειδοποιούσαν για το δάνειο παρελθόν τους
όταν μικρές γελούσαν κι οι γιαγιάδες τους
έλεγαν για ακρωτηριασμούς τούρκους βασανισμούς
και πώς τους κόπηκε το γέλιο
όταν αυτές μεγάλωσαν πληρώνοντας

δελτία εκτελέσεις γερμανούς καημούς


κι ενώ εμβολιάστηκα με δυτική κουλτούρα όσο μπορούσα

κι έκλαψα προκαταβολικά μόνος  

με ψυχαναλυτικό πεντάρφανο τόκο τόσα χρόνια 
τότε που όλοι γελούσαν
νιώθω απόμαχος ασυντόνιστος
όταν μονάχος ή με την παρέα μου γελάω επιτέλους 

ξεχρεωμένος ανάπηρος γερός στο δρόμο ή στο μετρό
και εντυπωσιακά αμέτρητοι σκουροντυμένοι 
μας κοιτάζουν με σκυθρωπό φθόνο
επειδή τους θύμησαν τηλεοπτικά δελτία τραπεζικά 
το πόσα χρωστούν.






                         
                                                                      
                                                                

3 σχόλια:

axilleas είπε...

Ένας λαός μπολιάστηκε
με δυτική κουλτούρα
έμαθε λέξεις, διάβασε, βιβλία φιλοσόφων
έμαθε δρόμους κι'αγορές, πόλεις και συντριβάνια
φόρεσε ρούχο γαλλικό, σκαρπίνι Φλωρεντίας.
Κοιτάχτηκε στο κάτοπτρο, ανέκραξε "είμαι ωραίος. Μάγκας, αλάνι, άρχοντας, ο πλέον Ευρωπαίος".
Μα ενδιαμέσου καπνιστών, περήφανα ντουμάνια
τον στείλαν κει που άνηκε,
στα ένδοξα Βαλκάνια...

The Flying Shrink είπε...

Αγαπητέ Αχιλλέα, αφού ελπίσω ότι εσείς γράψατε το παραπάνω θα συμφωνήσω, με μια ένσταση ως προς το διάβασμα των φιλοσόφων, κάτι για το οποίο υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι δεν έχει συμβεί...

axilleas είπε...

Υπήρξε κάποτε και αυτό ως μόδα...